Moja długa droga do blond włosów :)

Od najmłodszych lat chciałam być jasną blondynką. Mój naturalny kolor włosów to taki średni blond, który już od gimnazjum ulepszałam pasemkami (moja siostra cioteczna chciała zostać fryzjerką więc uczyła się wielu rzeczy na moich biednych włosach ;)

Gdy włosy były już długie i w miarę zadbane postanowiłam coś zmienić. Sięgnęłam po ciemną farbę i z pomocą siostry fryzjerki zmieniłam się w brunetkę...

Nie trwało to długo. Kolor mi się wypłukiwał, a ja znowu chciałam mieć jasne włosy. Stało się inaczej... Wystąpiłam jako modelka na egzaminie w szkole fryzjerskiej i skończyłam z tragicznymi, czerwonymi pasemkami.

Kilka dni później sięgnęłam po farbę Palette Ciemny brąz. Po jej zmyciu, włosy miały kolor czarny.

Poczekałam cierpliwie dwa miesiące, żeby kolor się wypłukał do brązu. Zdecydowałam się na wizytę u fryzjera i dekoloryzację, która dosłownie spaliła mi włosy... Co więcej, wszystkie kolory wyszły na światło dzienne.

Zaczęłam stosować intensywnie pielęgnujące maski do włosów i obcięłam spalone partie. Stopniowo rozjaśniałam je, do wymarzonego blondu. Oprócz rozjaśniacza pomogły również wakacje w słonecznym Egipcie.

Zamiast wymarzonego blondu, miałam po prostu spalone i kruszące się włosy. Kolor również nie był idealny.

Po wizycie u fryzjerki byłam bardzo zadowolona. Włosy nabrały życia, ale kolor wypłukał się w błyskawicznym tempie.. 

Włosy rozjaśniałam przez następne 2 lata, ale w końcu postanowiłam zrezygnować z wizyt u fryzjerki i wzięłam włosy w swoje ręce ! :)

1. Obcięłam najbardziej zniszczone partie włosów

2. Zrezygnowałam z prostownicy (od czasu do czasu do niej niestety wracam)

3. Przerzuciłam się na farby do włosów

Z czasem było tylko lepiej... :)

W końcu osiągnęłam taki etap, że mogę być zadowolona z moich blond włosów !